Ian Carlo N. Dumayas
Filipino ang siyang tinuturing na Lingua Franca ng ating
bansa. Noong 900 B.C., may mga wika sa kapuluaan na hindi nalalayo ang
kahulugan at anyo sa isa't isa. Isa sa mga halimbawa nito ay ang balay, valay,
bahay na parehong magkatugma sapagkat ang mga nasabing salita ay
magkakamag-anak dahil iisa ang pinagmulan ng mga ito. Ang relasyon ng mga
salitang ito ay tinatawag na 'cognate' sa wikang Ingles. Sinasabing ang pinag
ugatan nito ay ang Laguna Copperplate Inscription na siyang pinakamatandang
nakasulat na dokumento, na kung saan ay hango sa Kawi Script na may ilang
salita na mula sa Malay, Sanskrit, Java at Tagalog. Sa kabilang banda, Baybayin
naman ang matandang pamamaraan ng pagsulat na nagmula rin sa Kawi Script.
Subalit, iba ang Baybayin sa Alibata, sapagkat ang nabanggit na huli ay
nanggaling sa wikang Arabic. Sa pagdating naman ng mga Kastila sa bansa,
mahahanap sa Vocabulario de Lengua Tagala, taong 1613 na akda ni Fray Pedro De
San Buenaventura ang salalayan ng wikang Filipino bilang kodipikasyon ng unang
anyo nito sa mga panahong iyon. Sa taong 1609, sa ilalim parin ng kolonisasyong
Kastila, naisulat sa Sucessos de las Islas Filipinas ni Antonio Morga na ang
ating mga katutubo noon ay maroong mataas na literasi sa pag gamit ng kanilang
baybayin. Ngunit paglipas ng 200 na taon ay bumamaba ito nang ipataw ang
Alpabetong Romano at Kastila sa panlipunang institusyon. Sa paglipas ng panahon
ay tanging mga matatanda at masa na lamang ang gumagamit ng alpabetong ito.
Hanggang sa kinalaunan ay itinuring ang wikang Kastila bilang isang wikang
prelibihiyado.
Mga Komento
Mag-post ng isang Komento